Η θεωρία γίνεται πράξη
Κοινωνική Επανένταξη
Ότι και να συμβαίνει, υπάρχει ελπίδα.
Είναι ώρα να δεχθούμε αυτούς που προσπαθούν. Είμαστε εργοδότες ή σπιτονοικοκύρηδες; τώρα είναι η σειρά μας...
Μας χρειάζονται
Η προσπάθεια δεν σταματά ποτέ
Απευθύνεται σε όσους έχουν τελειώσει το κλειστό Πρόγραμμα της «Αγίας Σκέπης». Το Πρόγραμμα Κοινωνικής Επανένταξης διαρκεί 6 μήνες, όπου τα άτομα φιλοξενούνται στον ξενώνα της «Αγίας Σκέπης» με σκοπό τη συνέχιση της θεραπείας τους.
Μοντέλο Θεραπείας
Το Πρόγραμμα Κοινωνικής Επανένταξης παρέχει ένα ασφαλές περιβάλλον και γίνεται ο διαμεσολαβητής της μετάβασης του θεραπευόμενου στην κοινωνία και την οικογένεια. Η διαδικασία της απεξάρτησης, ως διαδικασία κοινωνικής επανένταξης, θεωρείται μια συνεχόμενη και δύσκολη πορεία από το ατομικό στο κοινωνικό και αντίστροφα. Σε κάθε στιγμή αυτής της πορείας υπάρχει ο κίνδυνος της επιστροφής στον παλιό τρόπο ζωής, η απειλή της υποτροπής, η οποία μπορεί να σημαίνει την επιστροφή σε τύπους συμπεριφορών και στη χρήση παράνομων ουσιών. Όπως και στο Κλειστό Θεραπευτικό Πρόγραμμα, οι ψυχοθεραπευτικές μέθοδοι και τεχνικές που χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο της Κοινωνικής Επανένταξης είναι το γνωσιακό-συμπεριφορικό μοντέλο, με επιπλέον στοιχεία από την ομαδική θεραπεία και την ψυχαναλυτική θεραπεία. Αυτές οι μέθοδοι εφαρμόζονται τόσο στην ατομική θεραπεία όσο και στις θεραπευτικές και ψυχοεκπαιδευτικές ομάδες. Στην κοινωνική επανένταξη ο θεραπευόμενος εστιάζει στην: •Πρόληψη Υποτροπής •Αναγνώριση και διαχείριση «καταστάσεων υψηλού κινδύνου» •Εδραίωση της ταυτότητας του «πρώην χρήστη» •Ανάληψη ευθυνών (οικογενειακών, οικονομικών, επαγγελματικών) •Αναγνώριση και διαχείριση συναισθημάτων
Σε ποιους απευθύνεται
Θεραπευτικοί Στόχοι
Στο στάδιο της Κοινωνικής Επανένταξης, οι θεραπευόμενοι καλούνται να αναγνωρίσουν και να διαχειριστούν «καταστάσεις υψηλού κινδύνου», οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε υποτροπή. Τέτοιες καταστάσεις μπορούν να θεωρηθούν οι δυσκολίες εύρεσης εργασίας, οι δυσκολίες εύρεσης ανεξάρτητης διαμονής, οι οικονομικές δυσκολίες, η συναναστροφή με άτομα που κάνουν χρήση ουσιών, οι θάνατοι, οι χωρισμοί, η απουσία στόχων που να κινητοποιούν, οι ψυχοτραυματικές εμπειρίες, η περιθωριοποίηση κ.α. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας του, το άτομο αποκτά εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και αναπτύσσει τους προσωπικούς του προστατευτικούς παράγοντες, καθώς έχει εδραιώσει σχέσεις με τα κατάλληλα άτομα με τα οποία μπορεί να επικοινωνεί, να στηρίζεται συναισθηματικά και να συνυπάρχει χωρίς να κάνει χρήση ουσιών, και να λειτουργεί ομαδικά. Μπορεί να επεξεργαστεί, να αντέξει και να μοιράζεται τα συναισθήματά του, τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά, και γίνεται ικανό να βρίσκει εναλλακτικές λύσεις για να αντιμετωπίσει καταστάσεις υψηλού κινδύνου. Αποκαθιστά καλές σχέσεις με την οικογένειά του, δημιουργεί νέες κοινωνικές σχέσεις με άτομα που δεν κάνουν χρήση ουσιών και συνδέει τους τρόπους αναψυχής του με την αποχή από τις ουσίες. Έχει αποκατασταθεί επαγγελματικά, αναλαμβάνει ευθύνες και αποδέχεται και εκτιμά τον εαυτό του μέσα από δραστηριότητες.
Δεξιότητες προσωπικού
Όπως και στο Κλειστό Πρόγραμμα, ο θεραπευτής χρειάζεται να έχει γνώση γύρω από το θεωρητικό υπόβαθρο των θεραπευτικών κοινοτήτων και της εξάρτησης όπως και κλινική κατάρτιση. Είναι το άτομο το οποίο αξιολογεί και παρακολουθεί τους θεραπευόμενους, διαχειρίζεται κρίσεις και πιθανές υποτροπές, συντονίζει τις θεραπευτικές ομάδες, παρέχει ατομικές συνεδρίες. Σημαντικό στην κοινωνική επανένταξη είναι ο ρόλος του κοινωνικού λειτουργού, ο οποίος είναι ο «μέντορας», το άτομο το οποίο καθοδηγεί το θεραπευόμενο στην καθημερινότητά του. Ασκεί άμεση και έμμεση συνηγορία όπως: σύνδεση με άλλες δομές, εύρεση εργασίας, προετοιμασία για συνεντεύξεις και οτιδήποτε χρειαστεί ο θεραπευομένος σε συνάρτηση με την κοινωνική του ζωή. Επίσης ο κοινωνικός λειτουργός βοηθά και προτείνει στους θεραπευόμενους δεξιότητες οικονομικής διαχείρισης.
